Czy wiesz, że nawet najwięksi myśliciele i artyści potrzebowali swoich małych, codziennych rytuałów i nietypowych metod, aby przekuć pomysły w genialne dzieła. Bo inspiracja bywa kapryśna, ale dyscyplina i pasja potrafią ją oswoić.
Ten wybitny kompozytor, twórca przełomowego „Święta wiosny”, miał niezwykły sposób na utrzymanie dyscypliny twórczej. Każdego ranka, zanim usiadł do pracy nad muzyką, stawał na głowie, aby – jak twierdził – pobudzić krążenie i umysł. Co więcej, aby odświeżyć się i zresetować w trakcie intensywnej pracy, robił… krótkie, gwałtowne spacery w swoim pokoju. Dla niego komponowanie było aktem precyzyjnego rzemiosła, a nie tylko natchnienia.
Geniusz, którego nazwisko stało się synonimem inteligencji, cenił sobie proste, wręcz banalne stroje . Miał nawet powiedzieć: „Po co miałbym marnować energię na decydowanie, co założyć, skoro mogę użyć jej do myślenia o fizyce?” . Jego codzienność w Princeton opierała się na długich spacerach , podczas których intensywnie myślał. Jego słynna teoria względności rodziła się często podczas tych samotnych wędrówek, z dala od zgiełku laboratorium. Czasami też prosił o zagranie utworu Bacha, by zrelaksować umysł.
Francuski powieściopisarz, autor „Komedii ludzkiej”, był absolutnym nocnym markiem. Aby napisać tak ogromny cykl powieści, pracował niemal wyłącznie w nocy. Wstawał o północy, ubierał się w biały habit dominikanina i… pił ogromne ilości czarnej kawy. Według niektórych źródeł, potrafił wypić nawet 50 filiżanek dziennie! Ten ekstremalny rytuał pomagał mu utrzymać koncentrację i niemal transowy stan, niezbędny do stworzenia tak rozbudowanych światów literackich. Bo wielkość często wymaga niezwykłej wytrwałości i całkowitego poświęcenia. W rytmie porannej gimnastyki, w prostocie ubioru, w aromacie kawy o świcie .
.