Życzenia świąteczne

mar 22, 2021

Wielkanoc to czas otuchy i nadziei. Czas odradzania się wiary w siłę Chrystusa i drugiego człowieka.

Życzymy Państwu, aby Święta Wielkanocne przyniosły wszystkim radość, wzajemną życzliwość oraz by stały się źródłem wzmacniania ducha. Niech Zmartwychwstanie, które niesie odrodzenie, napełni wszystkich pokojem i wiar. Oby czas Wielkanocy dał siłę w pokonywaniu trudności i pozwoli z ufnością patrzeć w przyszłość.

Życzy Dyrektor oraz pracownicy Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Pruszczu Gdańskim

Światowy Dzień Poezji

mar 21, 2021

Święto obchodzone corocznie 21 marca, ustanowione przez UNESCO jesienią 1999 roku. Główne uroczystości tego święta odbywają się w Paryżu. Celem tego dnia jest promocja czytania, pisania, publikowania i nauczania poezji na całym świecie.

Dzień Poezji kiedyś

Dzień Poezji był kiedyś obchodzony 5 października. W drugiej połowie XX wieku społeczność światowa zaczęła go obchodzić 15 października, w dniu urodzin Wergiliusza, wybitnego poety starożytnego Rzymu. Tradycja obchodów tego święta w październiku utrzymuje się w wielu krajach, czasem w innym dniu lub w listopadzie. W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie miesiącem poezji jest miesiącem poezji jest kwiecień.

Życzenia dla Poetów

Z okazji Światowego Dnia Poezji pragniemy, aby ten dzień był dla Poetów wyjątkowy. Dlatego też życzymy nieustającej weny twórczej a także rzeszy wspaniałych i wiernych czytelników. My dzisiaj mówimy o poezji ustami Leopolda Staffa, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego oraz Władysława Broniewskiego.

Leopold Staff

,,ARS POETICA”
 Echo z dna serca, nieuchwytne, Woła mi: „Schwyć mnie, nim przepadnę, Nim zblednę, stanę się błękitne, Srebrzyste, przezroczyste, żadne!”

Łowię je spiesznie jak motyla, Nie, abym świat dziwnością zdumiał, Lecz by się kształtem stała chwila I abyś, bracie, mnie zrozumiał.

 I niech wiersz, co ze strun się toczy, Będzie, przybrawszy rytm i dźwięki, Tak jasny jak spojrzenie w oczy I prosty jak podanie ręki.

Krzysztof Kamil Baczyński

,,ARS POETICA”

Wiersz jest we mnie zły, obcy, zły i nienawistny, i pali moje noce gorejącym ogniem, idzie przeze mnie tłumny, rozkrzyczany sobą jak pochód ulicami niosący pochodnie. Wiersz jest zły, nienawistny, chce rozerwać formę (Jak to ciężko zakuwać wolnego w kajdany), chociaż wydrę go z głębi palącego wnętrze, nigdy całkiem nie będę jego władczym panem. Z krzykiem szarpie się, męczy, aż strzeli wołaniem, potem stanie się obcy, przyjaciel niedoszły, stanie w progu zamarzłym, płonący, stworzony, i pójdzie w mróz wieczorów tam, gdzie inne poszły.

Władysław Broniewski

Nie wiem, co to poezja,
nie wiem, po co i na co,
wiem, że czasami ludzie
czytają wiersze i płaczą,
a potem sami piszą,
mozolnie i nieudolnie,
by od dławiącej ciszy
łkające serce uwolnić.